Ik veracht de sensatie van klysma-sondes in mijn endeldarm

Ik ben geen fan van de sensatie van klysma-sondes in mijn endeldarm. Het is een raar gevoel, een die ik niet helemaal kan beschrijven. Het is koud en invasief, diep zoekend naar plaatsen waar het niet thuishoort. Een sensatie waardoor ik me kwetsbaar en bloot voel, en ik vind het helemaal niet prettig. Maar, als patiënt, weet ik dat het nodig is. Ik hier in het ziekenhuis, liggend op de onderzoekstafel, wachtend op de dokter om zijn onderzoek af te ronden. Mijn moeder zit naast me en houdt mijn hand stevig vast. Ze is er altijd voor me geweest, door dik en dun. Ze is mijn rots, mijn steunsysteem. En nu, ze is hier bij me als ik dit ongemakkelijk onderga. Maar ik haat het onderzoek van de kont, ik haat de opwinding in mijn rectum, maar ik weet dat de dokters kunnen helpen bij het verkennen van mijn kontgat, maar een vinger weet dat het kan helpen bij het ontdekken van mijn kontje. Maar ik weet dat het vreemd kan helpen bij een vingeronderzoek.